Αναβιώνουν για άλλη μια φορά αύριο στα δικαστήρια των Χανίων οι μνήμες από τον τραγικό θάνατο της Στέλλας Μούσχου 20 ετών, και του Γιάννη Στρογγυλού 19 ετών, φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης, οι οποίοι έχασαν την ζωή τους ακαριαία στις 17/8/2017 όταν τους παρέσυρε αυτοκίνητο έξω από την είσοδο της Πολυτεχνειούπολης στα Κουνουπιδιανά.
Σε ανακοίνωσε που εξέδωσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος «S.O.S. Τροχαία Εγκλήματα» σχετικά με τη δίκη για το τροχαίο δυστύχημα αναφέρει τα εξής:
«Την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χανίων έχει οριστεί για μια ακόμα φορά η πρωτόδικη (!) εκδίκαση του θανατηφόρου τροχαίου εγκλήματος με θύματα την Στέλλα Μούσχου 20 ετών, το Γιάννη Στρογγυλό 19 ετών και το σκυλί τους, που περπατούσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο Κρήτης στις 17 Αυγούστου 2017.
Η υπόθεση αυτή τη φορά έχει οριστεί 7η στο πινάκιο, γεγονός που σημαίνει πως οι πιθανότητες διεξαγωγής της είναι αυξημένες, χωρίς βέβαια τίποτα να είναι σίγουρο …
Αισίως συμπληρώνονται 4 χρόνια, 7 μήνες και 13 ημέρες χωρίς να έχει εκδικαστεί το πρωτόδικο (!).
Δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο “ελαφρύ αδίκημα”: η υπόθεση ορίστηκε αρχικά να εκδικαστεί στο Πλημμελειοδικείο Χανίων στις 22 Μαρτίου 2019, αλλά… τοποθετήθηκε 32ηστο πινάκιο σε σύνολο 34 με αποτέλεσμα να αναβληθεί «λόγω παρελεύσεως του ωραρίου». Με χαρακτηριστική άνεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ένα ολόκληρο χρόνο μετά, στις 13 Μαρτίου 2020 αλλά μια ημέρα πριν τη δίκη ανακοινώθηκαν τα μέτρα περιορισμού λειτουργίας των δικαστηρίων (λόγω COVID) και η υπόθεση μια και δεν κινδύνευε με παραγραφή δεν εκδικάστηκε… Χαλαρά προσδιορίστηκε να εκδικαστεί ενάμιση χρόνο μετά στις 29 Οκτωβρίου 2021 οπότε αναβλήθηκε και πάλι.
Παρότι την τελευταία φορά ζητήθηκε αναβολή από την πλευρά των θυμάτων, η υπόθεση και πάλι είχε τέτοια θέση στο πινάκιο που δεν επρόκειτο να εκδικαστεί. Αυτά σε επαρχιακό δικαστήριο, όπου κατά τεκμήριο οι υποθέσεις εκδικάζονται νωρίτερα απ ότι στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, για μια υπόθεση που η ολοκλήρωση της δικογραφίας και η απόδοση των όποιων κατηγοριών δεν καθυστέρησε, έχει φθάσει στον 5ο χρόνο χωρίς να εκδικαστεί!
Ας ελπίσουμε πως την Τετάρτη, 1687 μέρες μετά το πολύνεκρο συμβάν που συντάραξε το πανελλήνιο θα λήξει επιτέλους αυτή η «εκκρεμότητα». (σε βάθος χρόνου κάποτε θα υπάρξει φυσικά και το Εφετείο).
Ο φόνος στην άσφαλτο δεν τιμωρείται!
Ο δράστης οδηγός ΙΧ, με ταχύτητα 127km/h σ ένα δρόμο με όριο τα 40km, αφού χτύπησε τα παιδιά επιτάχυνε στα 170 km/h και σταμάτησε αναγκαστικά μετά από σύγκρουση με σταθμευμένο όχημα (στοιχεία από τη δικογραφία –πραγματογνώμονας της Τροχαίας).
Αυτή η παραβατική συμπεριφορά, με αυτά τα αποτελέσματα, θεωρήθηκαν από την εισαγγελία Χανίων απλή «αμέλεια». Έτσι στο δράστη έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και φυσικά δεν κρατήθηκε ούτε στιγμή.
Ο SOS Τροχαία Εγκλήματα έχει θέσει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, στους «αρμόδιους» τόσο το θέμα του επιπέδου των κατηγοριών που αποδίδονται στους δράστες τροχαίων εγκλημάτων (τα οποία αυτόματα χαρακτηρίζονται πλημμελήματα) όσο και το θέμα των αλλεπάλληλων αναβολών και της μη πρόταξης στα πινάκια των δικαστηρίων των υποθέσεων ανθρωποκτονιών και σοβαρών τραυματισμών.
Η υπόθεση του φόνου της Στέλλας και του Γιάννη αποτελεί εμβληματική υπόθεση αναμέτρησης δύο κόσμων. Αυτού της υπεράσπισης της ανθρώπινης Ζωής σαν απόλυτης αξίας και αυτού της προώθησης και υπεράσπισης της μηχανοκίνησης χωρίς κανένα πρόσχημα και της αντιμετώπισης των θανάτων και των τραυματισμών στο δρόμο σαν αναπόφευκτης παράπλευρης απώλειας.
Αν ο φόνος της Στέλλα, του Γιάννη και του σκύλου τους δεν αποτελεί κακούργημα, κανένα τροχαίο στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να θεωρηθεί κακούργημα.
Είναι προφανές πως οποιαδήποτε ποινή δεν πρόκειται να φέρει πίσω τις ζωές των παιδιών που τόσο άδικα χάθηκαν, ούτε θα απαλύνει την οδύνη των δικών τους ανθρώπων.
Όμως ο καθένας καταλαβαίνει τι μήνυμα εκπέμπει η Πολιτεία και η Δικαιοσύνη προς τα θύματα αλλά και προς τον δράστη αυτού αλλά και κάθε μελλοντικού τροχαίου συμβάντος.
Τα τροχαία εγκλήματα, που με τόση σφοδρότητα επανάκαμψαν ιδιαίτερα στην Κρήτη μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία δεν απαιτούν μόνο φυσικούς αυτουργούς. Προϋποθέτουν την ύπαρξη ηθικών αυτουργών που τα βαφτίζουν πλημμελήματα, προϊόντα της τύχης, αμέλειας, κακιάς στιγμής και οποιουδήποτε άλλου παράγοντα που θα θεμελιώσει το ανεύθυνο και το ατιμώρητο του κάθε φονιά οδηγού.
Ο «SOS Τροχαία Εγκλήματα» καλεί κάθε συλλογικότητα και κάθε πολίτη που αγωνίζεται για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων που θα υποστούν ακόμα μια φορά μια βασανιστική διαδικασία σ ένα θέατρο του παραλόγου που έχει καταδικάσει ισόβια τις οικογένειες των θυμάτων και αναζητεί εμμονικά τρόπους για να διασφαλίσει την ασυλία των δραστών.
- Όχι στη νομιμοποίηση των τροχαίων εγκλημάτων.
- Χωρίς Δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει Ειρήνη στους Δρόμους.
ΥΓ. Να επισημάνουμε πως το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα στη διάρκεια της διαδικασίας αν θέλει να αναβαθμίσει την κατηγορία από πλημμέλημα σε κακούργημα. Σημειώνουμε επίσης πως 4 χρόνια και 7 μήνες μετά ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα ασφαλούς διαμόρφωσης της εισόδου του Πολυτεχνείου Κρήτης, που ανακοινώθηκαν μετά το φόνο της Στέλλας και του Γιάννη, μετά από αγώνα των οικογενειών τους. Έργα που κανονικά έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη της λειτουργίας του εδώ και δεκαετίες.
Η Διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης και η Περιφέρεια Κρήτης ας μη παριστάνουν τους τεθλιμμένους συγγενείς γιατί αυτό δεν καλύπτει τις σημαντικές δικές τους ευθύνες γι αυτή την τραγωδία».
